معنی مردم فریبی
لغت نامه دهخدا
مردم فریبی. [م َ دُ ف َ / ف ِ](حامص مرکب) فریبندگی. مکر. تدلیس. حیله گری. عمل مردم فریب رجوع به مردم فریب شود.
فریبی
فریبی. [ف ِ / ف َ] (ص نسبی) مکار. عیار. حیله باز. (از ناظم الاطباء). فریبکار.
ابله فریبی
ابله فریبی. [اَ ل َه ْ ف ِ/ ف َ] (حامص مرکب) دغا و مکر نسبت به مردم ابله.
شوی فریبی
شوی فریبی.[ف ِ / ف َ] (حامص مرکب) عمل شوی فریب. شوهرفریبی.
عوام فریبی
عوام فریبی. [ع َ ف ِ / ف َ] (حامص مرکب) عمل عوام فریب. (فرهنگ فارسی معین). فریفتن عوام. گول زدن عوام. رجوع به عوام فریب شود.
فارسی به انگلیسی
Demagogy, Pretense
فرهنگ فارسی هوشیار
فریفتن مردم حیله گری.
عوام فریبی
مردم فریبی عمل عوام فریب.
فریبی
(صفت) دغا باز مکار.
ابله فریبی
عمل ابله فریب دغا و مکر نسبت به مردم ابله.
حل جدول
واژه پیشنهادی
تدلیس
فرهنگ معین
(فِ یا فَ) (ص نسب.) حیله گر.
فرهنگ عمید
عمل عوامفریب،
معادل ابجد
586